Bu sene Grenoble’daki Externat Notre Dame Lisesi tarafından düzenlenen konferansa ilk defa katılan Elif Sude, Dila Su ve Tuğbanaz deneyimlerini anlatıyor…..
Konferansın ilk günü için erkenden uyanıp bizi Grenoble’da misafir eden Fransız arkadaşımızla evden ayrıldık. Yoklamadan sonra konferansın açılışı için okulun yanında bulunan Kültür Evi’ne gittik. Yaklaşık 2 saat süren görkemli açılış konferansı, tokmağın vurulmasıyla MUN konferansını başlattı ve herkes komitesinde yerini aldı. Lobying yapıldı ve ilk tartışma konumuz için karar yazmaya başladık. Sorular soruldu, oylamalar yapıldı. Saat 17.30 da MUN konferansının ilk günü bitmişti. Komitelerimizi terk edip Fransız arkadaşımla buluştuk. Bugün beni gezdireceğini söylemişti ve bunun için 4’lü olarak tramvaya binip, bir kaç durak sonra şehir merkezindeki meydanda indik.Teleferikle birlikte tepeye çıktık, bazı mağazalara baktık ve restorana gidip ailelerin gelmesini beklerken sohbet ettik. Siparişlerimizi beklerken birazcık günümüzün nasıl geçtiğinden bahsettik, genel olarak hepimiz yorgunduk.
İkinci günümüzde saat 8.30´ da hepimiz kendi komitelerimize dağıldık ve ilk gün başlamış olduğumuz müzakerelere devam ettik. İlk günümüzde alışmaya çalıştığımız bu ortama artık yeterince uyum sağladık ve temsil ettiğimiz ülkeleri en iyi şekilde savunduk. Yeni kişilerle tanıştık, fikirlerimiz gelişti ve birçok konuya bakış açımız genişledi. İkinci MUN günümüzün akşamında partiye gideceğimizi duyduğumuzda hepimiz fazlasıyla mutlu olmuştuk. Hepimiz Fransız arkadaşlarımızla hazırlanıp akşam partiye gittik. Partiden çıktığımızda bu birkaç günlük yorgunluğumuzu atmış ve rahatlamıştık.
Son günümüz olan Pazar gününde saat 8:30 da Genel Kurul’a katıldık. Orada tüm konferans boyunca yazmış olduğumuz kararları son bir kez daha tartışıp oylamaya sunduk. Bu sırada Genel Kurul’a katılmayan iki komite de kendi konuları üzerinde tartışmalara devam ettiler. Saat 10:30 olduğunda kapanış töreni için konferans salonunda yerlerimizi aldık. Ancak uçağımıza yetişmemiz gerektiği için kapanış töreninin sonunu beklemeden çıkmak zorunda kaldık ve diğer okullarla havaalanının yolunu tutuk.
Uzun bir yolculuk yaptıktan sonra ülkemize ve evlerimize döndük. Böylece dört günlük bize harika bir deneyim kazandıran konferansın ve yolculuğun sonuna gelmiş olduk. Bizi yeni insanlar, yeni kültürlere tanıştıran bu yolculuğun sonunda hepimiz tek isteği seneye aynı deneyimi tekrarlayabilmekti…
